We staan aan het begin van de lentewandeling, op het laatste stuk van het eeuwenoude Bospad. Heeft u zich wel eens afgevraagd waarom het woord ‘bos’ zo vaak opduikt hier in dit stadje in de polder? En is het eigenlijk het pad door het Grote Bos of het Grote Pad door een bos? Wist u dat veel oudere mensen het park nog altijd ‘het bos’ noemen? Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat het park pas na 1978 toegankelijk werd voor het publiek. Voor die tijd was het voor de helft weideland (Hofland) en de andere helft was privé boomgaard. Het bewandelen van het Bospad was een zondags uitje, maar een park waar je kon recreëren, dat was er niet. Op de foto hieronder is het Hofland al bebouwd en het deel direct grenzend aan het Bospad is park geworden.

Maar het Bospad heette al heel lang geleden ook al zo. Het ‘Wilde Bosch’ stond vol met Elzen, Essen, ‘Willigen ende Eyckenboomen’, zo staat in de geschiedenisboeken. Al die bomen stonden mogelijk een goed uitzicht op een naderende vijand in de weg. Dirck van Erckel, de rentmeester van de kasteelgronden, moest in 1650 beloven dat hij al die bomen zou ‘uytroeyen’. De staten van Utrecht, de nieuwe eigenaren van Montfoort, wilden er fruitbomen voor in de plaats ¹ https://play.google.com/books/reader?id=UuZMAAAAMAAJ&pg=GBS.PA16 . En zo kwam er een boomgaard met de naam Boschhof. Maar daarover later meer.

We staan hier op het punt waar het Bospad de hoek omgaat richting de molen. Aan de ene kant de boomgaard, aan de andere De Bleek en de Benedenkerkweg. De Bleek was het veld waar de bleker zijn was liet drogen. Zodra het weer het toeliet gingen de lakens naar buiten.

De foto is van 1907. Er was hier eeuwenlang een wasserij/blekerij gevestigd, vanaf het midden van de 16e eeuw tot 1924. Het pand werd in 1932 gesloopt. De laatste bleker heette Nicolaas van Blokland. Hij zag zich mogelijk gedwongen te stoppen omdat het water in de gracht, waar hij van afhankelijk was, steeds verder werd gedempt. Het vergt nu wat fantasie, maar de gracht liep door. Bij de molen ging het water de hoek om waar het de Voorgracht werd en van daar naar de Hollandse IJssel. In 1924 stortte de gemeente de gracht voor de molen vol (grotendeels met stadsafval, tot afgrijzen van velen) en vervolgens werd in 1932 de nieuwe weg aangelegd.

In 1956 plaatste de VVV een bord aan de overkant van de nieuwe weg: